مفهوم گردشگری نیچ Niche Tourism
مفهوم گردشگری نیچ Niche Tourism
گردشگری نیچ (گردشگری برای بازار هدف)
مفهوم «گردشگری نیچ» در سالهای اخیر، نقطه مقابل «گردشگری عام»، بوده است. این مفهوم، فراهم کننده تنوع و ابتکار در صنعت گردشگری جهانی است و بر روی ارتباطات ضعیف و تاثیرات منفی گردشگری عام و انبوه، بر محیط زیست و فرهنگ و اجتماع، مانور میدهد. مفهوم گردشگری نیچ، برای مدیران و برنامهریزانی که صرفا به جهت توسعه اقتصادی از صنعت گردشگری بهره میبرند، فرصتهای پایدارتر و بیضررتری را فراهم میکند و امکانات گردشگری را افزایش میدهد. عبارت (گردشگری نیچ)، از یک اصطلاح بازاریابی گرفتهشدهاست.
توضیح اضافه جهت درک niche marketing
هر بیزینسی، در یک یا چند زمینه مختلف فعالیت میکند و معمولاً همه آن ها در یک دستهبندی هستند. همه بیزینس ها، محصولات مختلفی را با هدف رفع نیاز برای صنعت مخصوص به خود تولید کرده و به بازار روانه می کنند. بدیهی است که یک بیزینس که به عنوان مثال در صنعت لوازم آرایشی و بهداشتی فعالیت میکند نمیتواند وارد بازار فروش قهوه شود و محصولاتش را در آنجا ارائه کند! هر بیزینس با توجه به محصولاتی که ارائه می دهد بازار و همچنین مشتریان مخصوص خود را هدفگیری می کند و اینجاست که به Niche Market می رسیم.
تخصص و تجربهی گردشگران، مفهوم گردشگری را تغییر داده و باعث رشد بیشتر صنعت گردشگری شدهاست، اگرچه که این نمودار رشد، همیشه خطی و ساده نخواهد بود.
گردشگری نیچ و انواع آن
گردشگری نیچ بهطور کلی به انواع زیر تقسیم میشود:
- گردشگری فرهنگی: گردشگری فرهنگی، یکی از زیرمجموعههای صنعت گردشگری است که با فرهنگ یک کشور یا منطقه، به خصوص سبک زندگی، تاریخ، هنر، معماری، مذهب و سایر عوامل موثر در زندگی مردم، مرتبط است. گردشگری فرهنگی، باعث بازدید از مناطق مختلف شهرها به ویژه مناطقی با قدمت تاریخی و اماکن فرهنگی همچون: موزه و تئاتر میشود. این گردشگری، همچنین میتواند باعث بازدید از مناطق روستایی با سنتهای بومی (ماننده جشنوارهها و آیینها)، که نشاندهندهی ارزشها و سبک زندگی مردم هستند، باشد.
- گردشگری محیطی: گردشگری محیطی، اکوتوریسم یا طبیعتگردی، فرصتی را برای بازدید از مناطق بکر و دستنخورده، مناظر دیدنی ، گیاهان و حیاتوحش فراهم میکند. اکوتوریسم، سفری پرمسئولیت به مکانهای بکر، آسیبپذیر و بعضا محافظتشده است که به عنوان جایگزین مناسبی برای گردشگری انبوه و عام، درنظرگرفته شدهاست. هدف این نوع از گردشگری، آموزش گردشگران و تأمین بودجه برای حفاظت از محیط زیست، سود مستقیم، توسعه اقتصادی و توانمندسازی سیاسی جوامع محلی و احترام گذاشتن به فرهنگ های مختلف و حقوق بشر است. اکوتوریسم معمولاً شامل سفر به مناطقی است که گیاهان، جانوران و میراث فرهنگی جاذبههای اصلی آن هستند. یکی از اهداف مهم اکوتوریسم، ارائه بینشی به گردشگران در مورد تأثیر انسان بر محیطزیست و افزایش آگاهی نسبتبه زیستگاههای طبیعی است. اکوتوریسم، مسئول برنامههایی جهت کاهش تاثیر منفی گردشگران بر محیطزیست و افزایش یکپارچگی فرهنگی بین مردم است.
- گردشگری روستایی: به هر نوعی از گردشگری که زندگی، هنر، فرهنگ و میراث روستایی را در یک موقعیت مکانی روستایی، نمایش دهد تا از همین طریق، باعث رشد و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی مردم بومی شود، و زمینه را برای تعامل مردم بومی با گردشگران مهیا کند، گردشگری روستایی میگویند. در واقع، گردشگری روستایی صنعتی است که تنها در مناطق روستایی وجود دارد.
جامعه اروپایی، اصطلاح «گردشگری روستایی» را چنین تعریف میکنند: کلیهی فعالیتهای گردشگری که در مناطق روستایی انجام میشوند و فعالیتهای اقتصادی وابسته به آن مناطق را، گردشگری روستایی میگویند. ایران چارتر ، در مطلب بعد به طور کامل این صنعت گسترده را توضیح خواهد داد. از اینکه تا پایان این مطلب همراه ما بودید، سپاسگزاریم.